امروزه کسبوکارهای آنلاین بسیاری را میبینیم که مبتنی بر دیوایسهای هوشمندی همچون موبایل و تبلت هستند که برای توسعهٔ اپ اختصاصی خود از توسعهدهندگان و برنامهنویسان فریلنسر و یا شرکتهای برنامهنویسی کمک میگیرند. برنامهریزی درست و انتخاب تکنولوژی مناسب و مد نظر قرار دادن ویژگیهای UI و UX از یک سو و همچنین میزان کارایی تکنولوژیهای انتخابی از سوی دیگر، به آنها کمک میکند تا بتوانند پروژه را با موفقیت به سرانجام برسانند.
نکتهای که امروزه در توسعهٔ اپهای موبایلی میبایست مد نظر قرار داد، انتخاب پلتفرم کدنویسی است؛ به عبارت دیگر، با ظهور پلتفرم هایی همچون زامارین، آیونیک، فونگپ، تیتانیوم و غیره در مقابل پلتفرمهای نیتیو، بسیاری از صاحبین کسبوکارها بر سر دوراهی قرار میگیرند که آیا سفارش یک اپ هیبریدی بدهند یا نیتیو.
اینکه بخواهیم از راه کارهای کراس پلتفرم جهت توسعه استفاده کنیم یا از راه کارهای نیتیو، خیلی فرق میکند! در واقع، پلتفرمی که میخواهیم برای آن برنامه نویسی کنیم و همچنین زبان برنامه نویسی مورد، نظر نقش بسیار بزرگی را در حس کاربر در هنگام استفاده از اپلیکیشن خواهد داشت. برای مثال، آیا اپلیکیشن مد نظر برای کاربران سیستمعامل Android است یا iOS؟ اینکه از راه کارهای نیتیو جهت توسعه استفاده شود یا از راه کارهای به اصطلاح هیبریدی یا کراس پلتفرم، کاملاً بستگی به اهداف شرکت توسعه دهنده دارد. مهم نیست کدام روش را انتخاب میکنید، هر روش برای خود دارای نکات مثبت و منفی است که در ادامه به بررسی تک تک آنها خواهیم پرداخت.
آشنایی با برنامهنویسی Native
اپ های نیتیو هر پلتفرم به وسیلهٔ زبان مخصوص آن پلتفرم ساخته میشوند؛ برای سیستمعامل Android زبان محبوب Java یا کاتلین استفاده میشود، برای Windows زبانهای #C و VB.NET استفاده میشود و برای برنامهنویسی iOS از زبانهای Swift یا Objective-C استفاده میشود .این نوع اپلیکیشنها از صفر با هدف اینکه فقط بر روی پلتفرم مورد نظرشان اجرا شوند کدنویسی میشوند.
مزایای برنامهنویسی Native
برنامهنویسی نیتیو مزایای بسیاری دارا است که در ادامه به مهمترین آنها اشارهای خواهیم کرد:
رابط کاربری: همان طور که کارایی اپلیکیشن مهم است، ظاهر اپلیکیشن و همچنین احساسی که کاربر هنگام کار کردن با آن دارد نیز نقش بسزایی در موفقیت آن اپلیکیشن خواهد داشت. به این دلیل که در برنامه نویسی نیتیو از امکانات برنامه نویسی توسعه داده شده برای آن پلتفرم استفاده میشود، ظاهر یا همان User Interface برنامهٔ ساخته شده، ظاهری آشنا برای کاربر است و همین مورد میتواند باعث موفقیت آن اپلیکیشن در میان کاربران شود.
پرفورمنس: علاوه بر ظاهر، برنامه نویسی نیتیو برای زمانی که کارهای زیادی بر روی اطلاعات باید صورت گیرد و یا حجم زیادی از تصاویر یا ویدیوها مورد پردازش قرار گیرند، مناسب تر است. عموماً برنامه هایی که به صورت نیتیو نوشته شدهاند به دلیل آنکه مستقیماً با سیستم عامل در ارتباط هستند و می توانند با امکانات منحصر به فرد ساخته شده برای آن پلتفرم کار کنند، در هنگام اجرا یا لگ ندارند یا لگهای بسیار کمی دارند و همین مسئله منجر به ایجاد UX بهتری خواهد شد.
علاوه بر این، استفاده کردن از کد نویسی نیتیو برای برنامههایی که ساختار پیچیدهای دارند، احتمال کرش کردن برنامه را به حداقل میرساند به این دلیل که به طور خاص برای یک پلتفرم توسعه داده شده است.
موقعیت بهتر در بین کاربران: معمولاً اپلیکیشن هایی که به صورت نیتیو توسعه داده شدهاند در مارکت ها بهتر دیده میشوند؛ زیرا کاربران به علت بالاتر بودن کارایی و سرعت و کاربر پسندتر بودن، اینگونه اپلیکیشن ها را بیشتر به دیگر دوستانشان پیشنهاد میدهند و به اشتراک میگذارند و هنگام کار با این نوع اپلیکیشن ها احساس رضایت بیشتری دارند.
یکپارچگی بیشتر با پلتفرم: اپلیکیشن هایی که به صورت نیتیو کدنویسی شدهاند بر روی پلتفرم هدف بدون هیچ مشکلی کار میکنند؛ این امکان باعث میشود که بتوان شخصی سازی های بیشتری را برای اینکه کاربر حس کند اپلیکیشن یکپارچگی بیشتری با وسیلهٔ هوشمندش دارد، انجام داد.
معایب برنامهنویسی Native
همان طور که در بالا مشاهده شده، برنامه نویسی نیتیو از مزایای قابلتوجه بسیاری برخوردار است اما هرگز فراموش نکنیم هر روشی که به کار گیریم، علاوه بر نقاط قوت، از یکسری نقطه ضعفها نیز برخوردار است که در ادامه به برخی از مهمترین آنها اشاره خواهیم کرد:
زمانبر بودن: اینکه بخواهیم اپلیکیشن مورد نظرمان را بر روی پلتفرمهای مختلف به صورت نیتیو پیاده سازی کنیم، به صورت چشمگیری پروسهٔ برنامه نویسی افزایش پیدا خواهد کرد. ممکن است کد مشابه برای پلتفرم های مختلف قابل استفاده نباشد و نیاز باشد تا برنامه نویس زمان بیشتری را برای تبدیل کد به پلتفرم هدف صرف نماید یا حتی کد مورد نظر را بازنویسی کند.
نیاز به برنامه نویسان حرفهای بیشتری وجود دارد: برای اینکه یک شرکت کد خود را بر روی چند پلتفرم به صورت نیتیو پیاده سازی کند، نیاز است تا برنامه نویسان حرفهای که در حوزهٔ خاصی تخصص دارند را برای انجام پروژه استخدام کند؛ بسته به پلتفرمی که هدف شرکت است، حداقل به ۲ برنامهنویس نیاز است. برای مثال، برنامهنویسی که وظیفهٔ توسعه بر روی پلتفرم Android را بر عهده دارد و برنامه نویس دیگر وظیفه توسعهٔ اپلیکیشن بر روی پلتفرم iOS.
گرانتر تمام شدن: هزینه ای که لازم است تا شرکت صرف حقوق برنامه نویسان کند × مدت زمانی که پروسهٔ برنامهنویسی طول میکشد، ممکن است هزینه را به 2 تا 3 برابر روش هیبریدی افزایش دهد که مسلماً این اختلاف هزینهٔ نسبتاً قابلتوجه برای کارفرما خیلی توجیه پذیر نخواهد بود.
آشنایی با برنامهنویسی Cross-platform
اپلیکیشن های کراس پلتفرم با یک سورسکد تولید میشوند و بعداً برای اینکه بر روی پلتفرم های مختلفی اجرا شوند، تغییراتی بر روی سورسکد اصلی صورت میگیرد تا به صورت کامل برای پلتفرم هدف بهینه شود. اپلیکیشنهای کراس پلتفرم یک راهکار همهجانبه برای اجرای یک اپلیکیشن بر روی چندین پلتفرم هستند و نیاز به توضیح نیست که امروزه این راهکار نزد برنامه نویسان از یک سو و همچنین در نظر صاحبین کسبوکارهای آنلاین از سوی دیگر از محبوبیت خاصی برخوردار شده است زیرا باعث صرفهجویی در وقت و هزینه میشود.
مزایای برنامهنویسی Cross-platform
به طور کلی، از مزایای برنامه نویسی کراس پلتفرم میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
صرفه جویی در زمان: برخلاف برنامه نویسی نیتیو، برنامه نویسی کراس پلتفرم یا هیبریدی با یک سورسکد بر روی چندین پلتفرم اجرا میشود، که همین باعث میشود تا شرکت های برنامه نویسی مجبور به تغییرات و یا حتی از اول نوشتن کد برای یک پلتفرم خاص نشوند.
مقرون به صرفه بودن: کسبوکارها میتوانند هزینه ها را کاهش دهند و برنامه نویسان کمتری را به ازای هر پروژه به خدمت گیرند؛ همچنین میتوانند کد را یک بار بنویسند و بر روی چندین پلتفرم اجرایش کنند. این راهکار میتواند منجر به افزایش سرعت پروسهٔ توسعه و همچنین کارآمدتر شدن پروسهٔ توسعه اپ شود.
بیشینه شدن سود: جدا از کاهش هزینه های تولید اپلیکیشن، برنامه نویسی کراس پلتفرم از طریق ارائه اپلیکیشن بر روی مارکت چندین پلتفرم میتواند به بیشترین سود حاصل از فروش اپلیکیشن برسد.
سادهتر بودن به روزرسانی و شروع به اجرای پروژه: استارت اولیه، همچنین بهروزرسانیهای بعدی و تغییراتی که در اپلیکیشن ایجاد میشوند، میتواند به صورت همزمان بر روی چندین پلتفرم اعمال شود.
معایب برنامهنویسی Cross-platform
همچون روش نیتیو، برنامه نویسی کراس پلتفرم هم دارای معایب خاص خود است که در ادامه به برخی از مهمترین آنها اشارهای خواهیم داشت:
کاهش سرعت اجرا: اپلیکیشن های کراس پلتفرم نمیتوانند همچون کد نیتیو نوشته شده با آن پلتفرم یکپارچه شده و بدون مشکل کار کنند! به این علت که کد کراس پلتفرم نمیتواند مستقیماً با سیستم عامل دیوایس مورد استفاده در تعامل باشد، در نتیجه ممکن است در خلاء نبود دسترسی مستقیم به سخت افزار، دیوایس دچار لگ شده و یا حتی هنگ شود!
عدم امکان یکپارچه شدن با دستگاه کاربر: اپلیکیشن هایی که به این صورت نوشته شدهاند نمیتوانند با تنظیماتی که کاربر بر روی دستگاهش انجام داده است یکپارچه شوند و در نتیجه کاربر با یک اپلیکیشن که نمیتواند از تمام ویژگیهای دستگاهش استفاده کند رها میشود که همین مسئله منجر به صدمه زدن به یوایکس میشود.