طراحی نرم افزار اندروید
طراحی اپلیکیشن موبایل
Self: زبان برنامه‌نویسی شیئ‌گرا و مبتنی بر پروتوتایپ
Self یک زبان و محیط برنامه‌نویسی شیئ‌گرا، مبتنی بر پروتوتایپ، پویا و همچنین یک ماشین مجازی است که اصولی همچون سادگی، یکنواختی، دقت و قابلیت اجرای به موقع برای اپلیکیشن‌های به اصطلاح کانکارنت را دارا است. همچنین این پلتفرم توسعهٔ نرم‌افزار شامل مجموعه‌ای از آبجکت‌های تعریف شده در این زبان است که برای کدنویسی به سَبک شیٔی‌سازی مبتنی بر پروتوتایپ می‌باشد.
آشنایی با تاریخچهٔ زبان برنامه‌نویسی Self
اولین نسخۀ زبان Self در سال 1986 توسط David Ungar و Randall B. Smith در کمپانی Xerox PARC طراحی شد که در ادامه، مجموعه‌ای از فورک‌های این زبان و محیط برنامه‌نویسی گرافیکی نیز در دانشگاه استنفورد توسط Craig Chambers ،Urs Hölzle ،Ole Agesen ،Elgin Lee ،Bay-Wei Chang و David Ungar عرضه شد که در نهایت کار روی این پروژه تا سال 1995 و در لابراتورهای کمپانی Sun Microsystems (که بعداً توسط اوراکل خریداری شد) با تلاش‌های افرادی از جمله Randall B. Smith ،Mario Wolczko ،John Maloney و Lars Bak ادامه یافت.
معرفی قابلیت‌های زبان برنامه‌نویسی Self
Self شامل یک رابط کاربری و محیط برنامه‌نویسی طراحی شده برای نوشتن برنامه‌های کانکارنت است و این امکان را برای دولوپرها فراهم می‌کند تا بتوانند آبجکت‌ها را به طور کامل در این محیط برنامه‌نویسی ساخته و آن‌ها را بسته به نیاز خود تغییر دهند و سپس آن‌ها را در یکسری فایل با هدف دیپلوی راحت و سریع نگاه‌داری کنند.
این پلتفرم همچنین از یک ادیتور متنی برخوردار است که قابلیت ارائۀ سلسله مراتب درختی از ساختار منطقی فایل‌های متنی برنامه را دارا است و این امکان برای دولوپرها فراهم می‌کند تا بتوانند سطوح مختلف از جزئیات آبجکت‌ها را مشاهده کنند که این کار از طریق یک محیط دیباگر گرافیکی و ابزاری برای نَویگیشن (ناوبری) امکان‌پذیر شده است.
